شرایط پزشکی و مغزی که باعث خواب آلودگی مفرط می شود

 خواب آلودگی بیش از حد در طول روز چیست؟ دلایل خواب آلودگی بیش از حد در طول روز چیست؟ تسکین خواب آلودگی بیش از حد در طول روز (EDS)

خمیازه غیرقابل کنترل، سنگینی پلک ها و میل شدید به چرت زدن در طول روز از نشانه های خواب آلودگی مفرط هستند. تلاش برای بیدار ماندن می تواند عملکرد را در مدرسه و محل کار کاهش دهد، روابط اجتماعی و شخصی را تحت فشار قرار دهد و خطرات جدی را هنگام رانندگی ایجاد کند.

اگر خواب‌آلود مداوم را تجربه می‌کنید، طبیعی است که بپرسید: «چرا همیشه خواب‌آلود هستم؟»

شایع ترین علل خواب آلودگی بیش از حد، کم خوابی و اختلالاتی مانند آپنه خواب و بی خوابی است. افسردگی و سایر مشکلات روانپزشکی، برخی داروها و شرایط پزشکی که بر مغز و بدن تأثیر می‌گذارند نیز می‌توانند باعث خواب‌آلودگی در طول روز شوند.

تشخیص خواب آلودگی بیش از حد در طول روز (EDS) اولین قدم برای رسیدگی به این مشکل است. کار با پزشک برای شناسایی علت آن و بهبود عادات خواب می تواند بهره وری روزانه، خلق و خو و سلامت کلی شما را افزایش دهد.

خواب آلودگی بیش از حد در طول روز چیست؟

خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز یک مشکل در بیدار ماندن یا هوشیاری است. بسیاری از کارشناسان EDS را متمایز از خستگی 2 تعریف می کنند که شامل احساس شدید خستگی فیزیکی است، اما این دو حالت ممکن است با هم تداخل داشته باشند.

اینفوگرافیک توضیح می دهد که 166 میلیون نفر در ایالات متحده در بیشتر اوقات هفته احساس بی قراری می کنند و 103 میلیون نفر متوجه شده اند که این خواب آلودگی بر فعالیت های روزانه تأثیر می گذارد.

تحقیقات اخیر نشان می دهد که خواب آلودگی بیش از حد یک مشکل مهم است. نظرسنجی Sleep in America برای سال 2020 توسط بنیاد ملی خواب نشان داد که تقریباً نیمی از آمریکایی ها بین سه تا هفت روز در هفته احساس خواب آلودگی می کنند. 40 درصد از بزرگسالان گفتند که خواب آلودگی آنها حداقل گاهی اوقات با فعالیت های روزانه تداخل می کند.

برخی منابع به EDS به عنوان پرخوابی اشاره می کنند که اختلالات خواب بیش از حد را توصیف می کند. با این حال، پرخوابی یک اصطلاح گسترده‌تر است که شامل مسائلی مانند خواب زیاد در شب می‌شود که از خواب‌آلودگی شدید در طول روز یا در موقعیت‌هایی که نیاز به هوشیاری است، متمایز است.

دلایل خواب آلودگی بیش از حد در طول روز چیست؟

خواب آلودگی بیش از حد در طول روز به خودی خود یک بیماری نیست. در عوض، این یک علامت ناشی از یک مشکل اساسی است.

کمبود خواب به طور گسترده ای به عنوان شایع ترین علت خواب آلودگی بیش از حد در نظر گرفته می شود. محرومیت از خواب ممکن است کوتاه مدت یا مزمن باشد و خود می تواند ناشی از اختلالات خواب متعدد و سایر شرایط پزشکی باشد.

    عدم اولویت بندی خواب: انتخاب بیدار ماندن تا دیروقت برای تماشای سریال یا زود بیدار شدن برای رفتن به باشگاه نمونه هایی از این است که چگونه خواب می تواند در لیست اولویت ها قرار بگیرد و از یک برنامه شلوغ خارج شود. این می تواند باعث خواب آلودگی در روز بعد شود و این مشکل به مرور زمان جمع می شود. هنگامی که این انتخاب ها باعث کمبود خواب در مدت زمان طولانی می شود، به عنوان سندرم خواب ناکافی شناخته می شود.

    بی خوابی: این وضعیت شامل مجموعه ای از مشکلات است که باعث می شود به سختی به خواب بروید یا تا زمانی که می خواهید بخوابید. بی خوابی اغلب مربوط به سایر مشکلات خواب است که در اینجا توضیح داده شده است که منجر به خواب آلودگی مفرط می شود.

    آپنه خواب: آپنه انسدادی خواب (OSA) یک اختلال تنفسی است که با وقفه های کوتاه در تنفس در طول شب مشخص می شود. این خواب تکه تکه ایجاد می کند که معمولاً باعث خواب آلودگی در طول روز می شود و ممکن است تا 20٪ از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهد. آپنه خواب مرکزی (CSA) کمتر شایع است، اما همچنین می تواند باعث اختلال در خواب شود.

    سندرم پای بی‌قرار (RLS): این وضعیت باعث احساس شدید نیاز به حرکت دادن اندام‌ها، به‌ویژه پاها می‌شود و یک خطر شناخته شده برای مختل کردن کل زمان خواب و کیفیت خواب است.

    اختلالات ریتم شبانه روزی خواب و بیداری: زمانی که برنامه خواب یک فرد با چرخه روز و شب محلی او هماهنگ نباشد، می تواند باعث خواب کوتاه و پراکنده شود. به عنوان مثال می توان به جت لگ و مشکلات خواب در میان کارگران شیفت اشاره کرد.

    کیفیت خواب ضعیف: نارسایی خواب فقط مربوط به مقدار کم خواب نیست. همچنین در مورد کیفیت خواب است. افرادی که به آرامی در چرخه های خواب پیشرفت نمی کنند ممکن است نتوانند به اندازه کافی خواب عمیق یا خواب REM داشته باشند. در نتیجه، حتی اگر برای تعداد ساعات توصیه شده بخوابند، ممکن است سرحال بیدار نشوند.

    درد: تقریباً هر بیماری که باعث درد شود، از جمله آرتریت، فیبرومیالژیا، یا فتق دیسک، می‌تواند خواب را پیچیده کند و فرد را مستعد خواب‌آلودگی در طول روز کند.

ادرار شبانه: این وضعیت که به عنوان شب ادراری شناخته می شود، شامل نیاز به بلند شدن از رختخواب در طول شب برای ادرار کردن است و تخمین زده می شود که 8 تا از هر سه بزرگسال مسن و یک نفر از هر پنج فرد جوان را تحت تأثیر قرار دهد.

خواب آلودگی ناشی از سایر شرایط پزشکی و مغزی

کمبود خواب تنها دلیل بالقوه خواب آلودگی بیش از حد نیست. داروها، به ویژه آرام بخش ها، می توانند فرد را در طول روز خواب آلود و سردرگم کنند. داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد درد، و آنتی هیستامین های بدون نسخه، تنها تعدادی از انواع دیگر داروهایی هستند که می توانند باعث خواب آلودگی شوند. علاوه بر این، ترک برخی داروها ممکن است باعث خواب آلودگی شود.

اختلالات سلامت روان اغلب می تواند باعث خواب آلودگی شود. به عنوان مثال، اعتقاد بر این است که نزدیک به 80 درصد از افراد مبتلا به افسردگی اساسی9، خواب آلودگی بیش از حد در طول روز دارند. اختلال دوقطبی10، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلال اضطراب عمومی با مشکلات خواب مرتبط هستند که ممکن است منجر به حملات خواب آلودگی مفرط شوند.

چندین بیماری مغزی می تواند باعث خواب آلودگی بیش از حد در طول روز شود. نارکولپسی یک مثال برجسته است زیرا یک بیماری عصبی است که در آن مغز نمی تواند چرخه خواب و بیداری را به درستی تنظیم کند. نارکولپسی از هر 2000 نفر یک نفر را مبتلا می کند و آنها را مستعد به خواب رفتن سریع، از جمله در زمان های نامناسب می کند.

بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی، از جمله زوال عقل و بیماری پارکینسون، با مشکلات خواب و خواب‌آلودگی در طول روز مرتبط هستند. آسیب مغزی تروماتیک (TBI) و ضربه مغزی معمولاً باعث مشکلات خواب می شوند و تومورها یا ضایعات مغزی ممکن است باعث خواب آلودگی بیش از حد شوند. عفونت ها، از جمله مننژیت 13 و آنهایی که باعث انسفالیت 14 (تورم مغز) می شوند نیز می توانند منجر به EDS شوند.

اختلالات عصبی رشدی مانند اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) که میلیون ها کودک و بزرگسال را تحت تاثیر قرار می دهد، باعث ایجاد طیفی از مشکلات خواب می شود، از جمله خواب آلودگی در طول روز. مشخص شده است که تا 31 درصد از کودکان 17 مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم (ASD) 18 دارای خواب آلودگی در طول روز هستند و مشکلات خواب ممکن است تا بزرگسالی برای افراد مبتلا به این اختلالات عصبی رشدی ادامه داشته باشد.

سایر مشکلات سلامتی فراتر از شرایط مغزی می تواند فرد را در طول روز خواب آلود کند. مشکلات متابولیک، از جمله دیابت و کم کاری تیروئید، می توانند از عوامل خطر برای خواب آلودگی باشند. شرایط پزشکی مانند کم خونی، سطوح غیر طبیعی سدیم خون و عدم تعادل الکترولیت ها نیز می توانند باعث خواب آلودگی مفرط شوند.

تسکین خواب آلودگی بیش از حد در طول روز (EDS)

تسکین برای اکثر افراد مبتلا به خواب آلودگی بیش از حد امکان پذیر است. درمان بهینه برای هر فرد بر اساس علت خاص یا عوامل مؤثر تنظیم می شود.

از آنجایی که EDS می تواند ناشی از عادات خواب ضعیف و شرایط پزشکی و مغزی باشد، طیف متنوعی از رویکردها برای حل آن وجود دارد. یک پزشک در بهترین موقعیت برای شناسایی و تنظیم مسیرهای درمانی بهینه برای افراد است.

اگر خواب‌آلودگی ناشی از کم‌خوابی باشد، می‌توان اقدامات مختلفی را برای بهبود کیفیت و کمیت خواب انجام داد. مثال‌ها شامل دستگاه‌های فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) برای آپنه خواب و درمان رفتاری شناختی برای بی‌خوابی (CBT-I) است. بسیاری از درمان‌های متمرکز بر خواب به بهبود بهداشت خواب کمک می‌کنند، که شامل عادات خواب و محیط اتاق خواب فرد می‌شود و اینکه آیا آنها از بهترین تشک و بالش برای نیازهای خود استفاده می‌کنند یا خیر.

اگر EDS با مشکل پزشکی دیگری مرتبط باشد، درمان معمولاً بر حل آن مشکل اساسی متمرکز است. بهبود بهداشت خواب ممکن است همراه با سایر درمان ها تشویق شود تا به افراد کمک کند نکات خواب سالم را در برنامه های روزانه خود بگنجانند.