آپنه انسدادی خواب یا OSA
انواع مختلفی از اختلالات خواب وجود دارد، اما یکی از شایع ترین – و جدی ترین – آپنه خواب است. بسیاری از ما احتمالاً چیزی در مورد آپنه خواب شنیده یا خوانده‌ایم و معمولاً آن را با یک دستگاه بزرگ و پر سر و صدا و یک ماسک عجیب و غریب که در شب استفاده می‌شود مرتبط می‌دانیم. اما از آنجایی که می تواند خطرات سلامتی نگران کننده ای ایجاد کند، چیزهای بیشتری وجود دارد که باید بدانیم.
در حالی که چند شکل مختلف از این بیماری وجود دارد، شایع ترین آنها آپنه انسدادی خواب یا OSA است. این اختلال خواب اختلالی است که در آن تنفس دائماً در طول شب با مسدود شدن راه های هوایی قطع می شود.
افراد در هر سنی می توانند به OSA مبتلا شوند، از جمله نوزادان و کودکان، اما اغلب در مردان بالای 40 سال و به ویژه در میان افرادی که دارای اضافه وزن یا چاق هستند دیده می شود. تخمین زده می شود که 22 میلیون آمریکایی مبتلا به آپنه خواب هستند که تقریباً 80 درصد از این موارد تشخیص داده نشده است.
برخی از علائم رایج OSA عبارتند از:
خروپف مزمن
خواب آلودگی در طول روز
تحریک پذیری
بد خلقی
کسانی که از آپنه خواب رنج می برند که درمان نشده است نیز می توانند مشکلات سلامتی جدی مانند:
دیابت
حمله قلبی
فشار خون بالا
افسردگی
سکته
همچنین فهرستی از منابع مهمی را ارائه خواهیم کرد که می تواند به افراد کمک کند تا درباره OSA بیشتر بیاموزند و با آن کنار بیایند.
آپنه خواب چیست؟
سه نوع اصلی آپنه خواب وجود دارد:
آپنه انسدادی خواب. زمانی رخ می دهد که عضلات گلو شل می شوند و راه های هوایی مسدود می شوند.
آپنه خواب مرکزی زمانی اتفاق می‌افتد که مغز سیگنال‌هایی را به ماهیچه‌های درگیر در تنفس ارسال نمی‌کند.
سندرم آپنه خواب پیچیده. زمانی رخ می دهد که فرد هر دو نوع دیگر را داشته باشد – آپنه انسدادی خواب و آپنه خواب مرکزی.
برای اهداف ما، بیشتر در مورد آپنه انسدادی خواب صحبت خواهیم کرد، زیرا شایع ترین نوع از سه نوع است.
ما ماهیچه‌هایی در پشت گلو داریم که زبان، کام نرم، یوولا (قطعه مثلثی شکلی از بافت که آویزان است)، لوزه‌ها و کناره‌های گلو را پشتیبانی می‌کنند. هنگامی که فردی از آپنه انسدادی خواب رنج می برد، این ماهیچه ها در طول خواب بارها و بارها شل می شوند و نمی توانند راه هوایی را باز نگه دارند. از آنجایی که راه هوایی مسدود است، تنفس به طور مکرر به مدت حداقل 30 بار در ساعت در طول شب به مدت ده ثانیه قطع یا مکث می شود. اغلب این مکث ها با صدای خرخر یا خفگی همراه است.
هنگامی که قادر به نفس کشیدن نیستید، مغز شما یک موقعیت دردسرساز را حس می کند و برای مدت کوتاهی شما را از خواب بیدار می کند تا راه هوایی شما دوباره باز شود. این بیداری معمولاً آنقدر جزئی است که صبح روز بعد آن را به خاطر نمی آورید، اما تلفات سنگینی را می طلبد. این اختلالات نه تنها سطح اکسیژن خون را کاهش می دهد، بلکه می تواند بر آرام ترین مراحل خواب شما تأثیر بگذارد و باعث شود در طول روز احساس خواب آلودگی شدیدی داشته باشید. در موارد تشخیص داده شده، آپنه خواب در میان مردان بیشتر از زنان دیده می شود.
عوامل دیگری که بیشتر در ایجاد این بیماری نقش دارند عبارتند از:
اضافه وزن یا چاق بودن. خطر آپنه خواب در افرادی که اضافه وزن دارند، چهار برابر افرادی است که وزن طبیعی خود را برای قد خود حفظ می کنند، زیرا رسوبات چربی در اطراف راه هوایی فوقانی (که در افراد دارای اضافه وزن رایج است) می تواند تنفس را مختل کند.
داشتن گردن کلفت گردن های ضخیم تر ممکن است باعث باریک شدن راه های هوایی شود. در مردان، گردن کلفت به عنوان دور 17 اینچ به بالا تعریف می شود. در خانم ها دور 15 اینچ به بالا تعریف می شود.
به ارث بردن یک راه هوایی باریک. برخی از ما فقط به خاطر ژن هایمان راه های هوایی باریک داریم. همچنین می‌توانیم تمایل به بزرگ شدن لوزه‌ها و مسدود شدن راه هوایی را به ارث ببریم.
بزرگتر بودن بعد از 40 سالگی، آپنه خواب خیلی بیشتر اتفاق می افتد.
سابقه خانوادگی این بیماری اگر اعضای خانواده مبتلا به این اختلال را داشته باشیم، خودمان در معرض خطر ابتلا به آپنه خواب هستیم.
استفاده از الکل، آرام بخش یا آرام بخش. از آنجایی که همه این موارد باعث شل شدن ماهیچه های گلو می شوند، می توانند به توسعه OSA کمک کنند.
سیگار کشیدن. سیگار باعث التهاب و احتباس مایعات در راه هوایی فوقانی می شود که جریان هوا را تا حد زیادی محدود می کند. در واقع افراد سیگاری سه برابر بیشتر از افراد غیر سیگاری در معرض ابتلا به آپنه انسدادی خواب هستند.
احتقان بینی مکرر. چه به دلیل آلرژی یا مشکلات ساختاری مانند انحراف سپتوم، خطر ابتلا به OSA در صورت مشکل در تنفس از طریق بینی افزایش می یابد.